-Hej! - krzyknął mały chłopczyk z długimi blond włosami - Zobacz, co znalazłem!
Dziewczynka odwróciła się i zobaczyła biegnącego chłopczyka z jakimś wisiorkiem.
-Co to jest? - spytała, po czym wstała z ziemi z bukietem polnych kwiatów, które przed
chwilą nazbierała.
- Znalazłem go blisko tamtego drzewa - powiedziawszy to, odwrócił się i palcem wskazał duży dąb, znajdujący na pagórku .
-A jeżeli ktoś go zgubił i teraz za nim tęskni? - zapytała zmartwiona dziewczynka.
-Nie martw się - uśmiechnął się blondyn - Odwróć się.
- Po co? - Brązowo włosa odwróciła się, a chłopczyk odgarnął jej włosy z
szyi po czym zapiął wisiorek - Teraz jest twój. Tak długo jak go nosisz,
pamiętaj, że zawsze będziemy przyjaciółmi - chłopczyk uśmiechnął się
lekko, obejmując zaskoczoną dziewczynę.
-Już na zawsze?
-Na zawsze.
Ciekawie się zapowiada, ale no powtórzenia zmorą początkujących pisarzy ^^ życzę weny
OdpowiedzUsuńJa natomiast nie zgadzam się z powyższym komentarzem. Dlaczego? Gdyby nie nagłówek, nigdy w życiu bym nie zgadła o kogo chodzi w tym opowiadaniu. Jak na tak krótki prolog ( zaledwie 118 słów) jest MASA powtórzeń.
OdpowiedzUsuńUkład tekstu jest straszny! Widać, że robiłaś to sama. Nie wiem, chciałaś to optycznie wydłużyć czy jak?
Opis uczuć brak, ten prolog wydaje się cholernie wymuszony. Widać, że używasz przecinków, jednak jest ich za mało, np.
Zamiast: '' - Znalazłem go blisko tamtego drzewa - powiedziawszy to odwrócił się i palcem wskazał duże drzewo znajdujące na pagórku.'' powinno być: '' — Znalazłem go blisko tamtego drzewa - powiedziawszy to, odwrócił się i palcem wskazał duże drzewo, znajdujące na pagórku.''
Dużo razy jak na tak krótką treść powtarzasz spójnik '' i ''. Możesz użyć innego spójnika - oraz. To nie gryzie, na serio. Albo zamiast spójnika użyć przecinka i bezosobowej formy drugiego czasownika.
Czyli zamiast: '' - Po co? - Brązowo włosa odwróciła się a chłopczyk odgarnął jej włosy z szyi i zapiął wisiorek. - Teraz jest twój. Tak długo jak go nosisz, pamiętaj, że zawsze będziemy przyjaciółmi. - chłopczyk uśmiechnął się lekko i objął zaskoczoną dziewczynę.'' to powinno być: — Po co? — Brązowo włosa odwróciła się, a chłopczyk odgarnął jej włosy z szyi i zapiął wisiorek — Teraz jest twój. Tak długo jak go nosisz, pamiętaj, że zawsze będziemy przyjaciółmi — chłopczyk uśmiechnął się lekko, obejmując zaskoczoną dziewczynę.''
Powtórzeń jest mnóstwo, jak na tak krótki tekst. Radziłabym pomyśleć nad betą, albo jeszcze się doszkolić w pisaniu. ;)
Pozdrawiam, Blanda OC + zapraszam do siebie: http://blackstars-of-the-future.blogspot.com/
P.S: Mój komentarz ma więcej wyrazów, niż Twój prolog.
Jeżeli chodzi o długość to właśnie o to mi chodziło, żeby było krótkie ;) I wiem, że mam powtórzenia ale jak wiesz, jestem początkującą, więc dopiero się uczę xd
UsuńRozumiem Cię, jednak nie wszystko można załatwić wymówką. Na serio, dobrze radzę - poszukaj bety. ;) Bo ja sama też miałam takie problemy, ale była osoba, która mi pomogła. C:
UsuńA moim zdaniem ona jak na począek zaczeła całkiem nieźle. Teżpiszę i równierz popełniam tego typu błędy. Wiem też jak to boli gdy ktoś zamiast mnie pochwalić to mówi że same błędy i żadnej nadziei. Oczywiście nie mówię że wy tak mówicie ale zeknęłam się z czymś takim. Pattie, powiem ci jedno. Jak na taki krótki prolog, i mimo powtórzeń i nie poprawnie sformułowanych zdań, zaciekawiło mnie to niezmiernie. A jam to do tego, że jak do takiej książki czy opowiadania siąde, to nie zejdę długo :) jak narazie świetnie i pozdro :*
UsuńWidzę właśnie. A z takm nastawieniem to po co piszesz? Dla pochwał, czy żeby się doszkolić? Jeżeli to pierwsze to z takimi ortografami nie wróżę Ci dobrze. Ja właśnie po to ją krytykuję, aby uczyła się na błędach oraz pisała coraz lepiej. Bo ja nie mówię, że dla niej nie ma nadziei, tylko, że powinna z tym zaczekać.
Usuń